24 september was het dan zover, Sammie werd opgenomen voor een slaaponderzoek en het verwijderen van keel- en neusamandelen. Gelukkig kon deze operatie voor de herfstperiode plaatsvinden zodat die nare amandelen niet meer in de weg kunnen zitten en problemen op kunnen leveren.

Aangekomen in het WKZ viel Sammie gelijk met haar neus in de boter want er waren allemaal dieren in het kindertheater, konijnen, cavia’s en ratten. Je mocht ze aaien, eten geven en knuffelen.

Sammie kreeg ook een slaaponderzoek omdat we hadden aangegeven dat Sammie ’s nachts vaak onrustig is. Dit kan komen omdat haar ademhaling ’s nachts niet voldoende is. Ook kan ze nachtelijke hypoventilatie hebben. Het slaaponderzoek word gedaan dmv en tosca-meting en er wordt ’s nachts een bloedgas geprikt. Sammie vond het rode lichte op haar voorhoofd te gek….. Gelukkig was de uitslag hiervan goed en ademt ze ’s nachts optimaal. Het kan ook komen door de grote keelamandelen omdat dit ’s nachts in de weg zitten. Maar dat is afwachten hoe het slapen gaat na de operatie……

Vrijdag zal Sammie dan geopereerd worden, ze is best gespannen en dus ook al wakker vanaf 5.15 uur……. We horen dat we om ongeveer 11.40 uur aan de beurt zullen zijn. Wat duurt wachten dan lang……. Veel spelen en Sammie afleiden want ze mag ook niks meer eten en drinken…. Uiteindelijk worden we om 12.30 uur opgehaald en worden we naar de OK gereden. We lopen hier samen heen alleen zal ik ook daadwerkelijk meegaan de OK binnen en zal Dennis wachten. Aangekomen bij de wachtruimte krijg ik een prachtig pak aan en een muts, dit is voor Sammie natuurlijk lachen, gieren, brullen. Je moeder in zo een gek pak te zien. Ik ga mee de OK binnen waar ze plakkers op haar borst krijgt en in slaap wordt gebracht dmv een kapje. Best naar gezicht maar wat doet ze het goed onze stoere meid. De KNO-arts verteld mij dat de operatie een minuut of twintig zal duren dus ik ga naar Dennis in de wachtruimte. Wat een lange minuten….. We worden na 40 minuten geroepen en ze brengen ons naar haar toe. We dachten dat ze op de uitslaapkamer lag maar we worden naar de IC gebracht. We schrikken er best van maar ze leggen ons uit dat dit uit voorzorg is ivm de napijn en omdat ze haar ademhaling willen monitoren. Ze is erg boos en moet nog wakker worden uit de narcose dus klinkt ook nog warrig. De artsen leggen ons uit dat ze alleen haar keelamandelen hebben verwijderd omdat haar neusamandelen gespleten zijn en als ze dit zouden verwijderen zou ook het klepje wat je voeding tegenhoud niet meer goed functioneren wat betekend dat je voeding via je neus naar buiten kan komen. Daar wordt niemand blij van dus ben blij dat ze deze beslissing genomen hebben. Uiteindelijk gaat het allemaal erg goed zodat ze eind van de middag terug naar de afdeling mag. En de hele dag ijsjes eten dat is toch wel een feestje.

Sammie heeft een goede nacht gehad en drinkt ook goed dus dat is positief. De arts is ook langgewenst en vindt dat Sammie het erg goed doet, als ze nu ook nog een broodje eet mag ze naar huis. Maar Sammie zou Sammie niet wezen als ze dat gewoon vertikt, ze neemt niks en krijgt ook lichte koorts. Dus na overleg hebben ze besloten dat we niet weg mogen maar nog een nachtje moeten blijven, dit voelt voor ons ook beter. ’s avonds zit Sammie dan wel weer pizza te eten…..hahahaha…

Na een goede nacht mogen we dan zondag naar huis. Sammie eet en drinkt inmiddels goed en ze is koortsvrij. We wachten nog op de visite van de arts en dan gaan we weer naar huis. Wel nog pijnstillers mee. Thuis doet ze het erg goed, de wond is goed aan het genezen en ze eet en drinkt ook erg goed. Nu nog een paar dagen goed bijkomen van dit want het blijft toch niet niks al die ziekenhuisbezoeken……

Cavia eten geven

« ‹ van 8 › »