We hadden gehoopt het deze herfst/winter eens zonder ziekenhuisopname te kunnen doen maar helaas mocht dat niet zo zijn…..

Sammie was al een tijdje steeds verkouden. Maar ja wie niet….. Ik geloof half Nederland….

Alleen werd het begin maart erger en kreeg ze koorts, gelijk naar de EHBO gegaan maar haar longen klonken schoon dus toch maar weer naar huis. Thuis gingen we verder met 3x per dag vernevelen. Drie dagen later weer naar de EHBO gegaan omdat ze nog koorts had en wat voller klonk. Maar haar longen klonken nog steeds schoon, bovenin haar luchtwegen rommelde het wat, dus toch maar weer naar huis.

De nacht erna klonk Sammie ’s nachts wel erg kortademig en haar saturatie daalde. In de middag maar weer naar de EHBO en met Sammie haar voorgeschiedenis werd ze nu opgenomen. De koorts was inmiddels opgelopen tot 39,7 en ze had een hoge hartslag en snelle ademhaling.

Gelukkig geen longontsteking maar ze had wel wat zuurstof (1 liter) nodig als extra ondersteuning tijdens het slapen. Ook zijn ze om geen risico te nemen gelijk met antibiotica gestart.

Nu vier dagen verder gaat het een stuk beter, sinds gister geen koorts meer. Ze heeft alleen tijdens slaap nog steeds wat zuurstof nodig en ze heeft last van het slijm wat hoog zit. Dus ze hoest veel en hierbij moeten we haar ondersteunen.

We hopen voor het weekend weer thuis te zijn waar ze verder kan uitzieken en aansterken.

We zijn weer vreselijk geschrokken. Maar ook weer super trots op hoe ons meissie dit weer elke keer doorstaat en hoe stoer ze is.