Gisteravond is aardig goed verlopen. Voor de pijn krijgt ze nu ketamine, paracteamol en morfine. De morfine kan ze zelf bedienen door op een knopje te drukken. 

Sammie heeft een grote, vette pleister over haar rug. Deze zit vanaf haar nek, helemaal tot onderin haar rug. We zagen dat de wond bovenin haar rug is wel iets meer open is gegaan, er zat  wat meer bloed op de pleister.  Dit zal komen doordat we Sammie steeds moeten draaien in bed. De orthopeed komt dit straks bekijken en zal de pleister vervangen.

De nacht is iets onrustiger verlopen. Sammie wist niet goed hoe ze lekker moest liggen en moest af en toe overgeven als ze weer medicatie toegedient kreeg. Tussendoor heeft ze gelukkig ook nog wat kunnen slapen.

Als het goed is mag ze vandaag van de IC af en terug naar afdeling Leeuw. Dat is High care. 

Driemaal is scheepsrecht zeggen ze en in dit geval klopt het. We zijn gisteravond opgenomen in het ziekenhuis en ik heb Sammie net naar de OK gebracht. Ze is net in slaap gebracht dus gaan zo beginnen. Het wachten voor ons gaat nu beginnen maar ook vreselijk opgelucht dat het nu doorgaat. ????

Het is bijna ongeloofwaardig maar we zijn vanmorgen weer gebeld door de orthopeed, dat de operatie wederom niet door kan gaan. De ic ligt overvol. We hebben hier begrip voor maar hebben ook ons boosheid geuit. Je leeft zo toe naar deze operatie, Sammie die al twee weken (uit voorzorg voor virussen) niet naar school gaat. Alles wat je regelt qua werk. We zijn erg verdrietig en voelen ons leeg. Nu wachten op een nieuwe datum…….

De afgelopen dagen gaat het gelukkig steeds een stapje beter met Sammie en zijn we dit rotvirus bijna de baas.

Sammie heeft nog wel steeds last van slijm, hiervoor gebruiken we elke 2 a 3 uur de hoestmachine. We doen dit dag en nacht om zo ervoor de zorgen dat het slijm wegblijft. Dit blijven we thuis ook doen. Het zuurstof is sinds gister overdag gestopt, dit heeft ze niet meer nodig gehad.

De beademingsvoorwaarden zijn ook weer omlaag gezet. Ze kreeg van de hogere voorwaarden erg veel lucht in haar lijfje waardoor ze misselijk werd en ze er dus juist meer last van kreeg. Ook een goed teken want dat betekend dat het echt beter gaat.

Maar het allerbelangrijkste is dat we naar huis gaan met elkaar, waar we weer samen kunnen zijn en kunnen bijkomen want wat een “Hell of a ride” was het weer. En met alles wat er nu speelt in de wereld is een ziekenhuis niet een plek waar je wil zijn!

Iedereen bedankt voor alle lieve berichtjes, appjes en reacties op fb ed. Dit doet ons altijd erg goed en geeft ons veel steun!

Afgelopen twee nachten zijn best aardig verlopen. Sammie heeft gelukkig wat geslapen en haar hartslag is ook een stuk rustiger. Haar saturatie wordt gelukkig steeds ietsjes beter. We gebruiken de hoestmachine erg actief om ervoor de zorgen dat het slijm goed loskomt en ze dit kan ophoesten. Het is nu afwachten wanneer het slijm minder wordt en het virus zich gewonnen geeft….

Omdat er nu plek is op afdeling Leeuw (medium care) wordt Sammie daarnaartoe overgeplaatst. Dat is ook wel fijn, hebben we iets meer bewegingsvrijheid.

Vanaf vandaag is er gelukkig ook plek in het Ronald mc huis, dat maakt het voor ons wel wat prettiger, dan heb je om de beurt een plek waar je even kan bijkomen, eten en even lekker niks.

Dit is ook wel fijn omdat er vanaf vandaag i.v.m. Corona een nieuw protocol in het ziekenhuis geldt. Er mag maar één ouder tegelijk bij je kind op de kamer zijn.

Het is allemaal erg logisch maar ik vind het een vreselijke maatregel. Juist nu heb je het zo nodig om even bij elkaar te zijn en elkaar te steunen.

Maar we gaan er vanuit dat we nog een paar dagen hier moeten blijven en dan kunnen we lekker thuis bijkomen met elkaar.

Ik krijg veel vragen over kaartjes sturen ed. Het handigste is om dit naar het huisadres te sturen omdat ik nog niet weet naar welke kamer we gaan verhuizen en hoelang we hier blijven.