Gister is goed verlopen. Sammie heeft niet meer gespuugd en was weer een stuk rustiger. Nu heeft ze ervaren dat het ziekenhuis niet alleen maar hele vervelende, pijnlijke dingen bij je doet tijdens een opname. De angst is nu ook weer gekalmeerd.

De psycholoog is ook langs geweest om hierover met Sammie te praten. Dit helpt altijd erg goed.

Nu de nacht ook goed verlopen is, is er geen reden meer om in het ziekenhuis te blijven. Dus met gierende banden naar huis.

Thuis vooral allemaal flink bijkomen van de afgelopen dagen want die waren erg pittig.