Wat een nacht….. Weinig geslapen…..
Sammie had toen ze ging slapen al erg veel last van slijm in haar keel, dit kregen we niet goed weg met uitzuigen.

Ze moest wel voor de nacht de beademingskap op. Drie keer zat de kap en haar gezicht helemaal onder het slijm, dus weer kap los en uitzuigen. Door alle slijm was haar saturatie ook erg laag. De vierde keer hoorde ik haar weer hoesten en toen we toen keken had ze de hele kap volgespuugd, arme schat. Toen ook besloten dat de kap nu niet werkt dus weer terug naar de optieflow.

Dat ging een stuk beter en daar werd ze rustig van. Ze viel weer lekker in slaap. Tot 03.00 uur, toen weer vreselijk spugen. Het spugen komt doordat ze de hoeveelheid van de sondevoeding omhoog hebben gegooid en doordat er zo vreselijk veel slijm achter in haar keel zit. Gelukkig spuugt ze met het braaksel ook erg veel slijm mee dus dan is ze dat ook maar kwijt.
Daarna gelukkig nog een paar uurtjes geslapen. Vandaag overdag nog maar even bijslapen en mams natuurlijk ook 😉

Nu zit ze overdag ook op de optiflow, de fysio ondersteunt als ze uitgezogen wordt. Ze is even uit bed geweest in haar rolstoel.

Voor haar angst komt de pedagogisch werker en een psycholoog zodat ze haar hierbij helpen.

Deze week komt er ook een dietiste langs. Met haar gaan we kijken naar de voeding die Sammie , thuis dagelijks, binnen krijgt, of dit voldoende is.

Vannacht waren we erg ongerust door het spugen en slijm maar gelukkig gaat het overdag een klein stukje beter. We zijn er nog niet maar we gaan de goede kant op.